Şahidim...

sevdiğim her insanın mutluğundan pay almak istedim...

                                 bir miktar alıp cebime koyup mutsuzluğum biraz dağılsın istedim
                oysa farkettim ki cebime koyduğum her mutluluk tozu beni daha da mutsuz ediyormuş
              farkedeli çok olmadı..ama fazlasıyla artan mutlulukları benimmişcesine koymuşum cebime
                              ve her geçen gün hapsolmuşum başkalarının mutluluğunun şahitliğine...
                                  evet şahidim mutluluğuna dostum, ablam, ailem,ve her kimsen...
                                        peki sen şahit misin bana? mutsuzluğuma? gözyaşlarıma?
                                             eğer şahitsen yarama tuz basmak için gelme bana
                                                         ağlatma, kırma, incitme yeter!
                                              ben senin mutluluğuna mutsuzluğumu katmam...
                                                  sen de bana acılarını satma mutluluğunla...