22 Eylül 2013 Pazar

Selam Yeni Hayatıma...

Her zaman belirli bir kitle ve belirli bir kişi için yazmıştım yazılarımı...
Hep başkalarını mutlu etmek için yazmıştım ki güya onlar mutlu olunca bende mutlu olacaktım..ne saçma dimi?
Oysa düşünsenize; o an çok ama çok mutsuzsunuz. Hayattan bezmiş,karalar bağlamışsınız..
Yazıyor,yazıyorsunuz....Ama kendi hisleriniz yani o an hissettikleriniz değil yazdıklarınız.
Tamamen başkasına odaklı. Onu övüyorsunuz her cümlenizde. Okuyor yazdıklarınızı ve teşekkür ediyor size yahut hayranları için paylaşıyor.Yalandan bir mutluluk tebessümü yayılıyor yüzünüze.
Neden yalandan? Aslında o anki hissiniz de mutluluk oluyor ama ruh haliniz bu mutluluğu ezip geçiyor. Neden sırf başkası için mutluluk gülücükleri atarız içimiz kan ağlarken? Ben bunu çok yaptım..Yüzlerce kez hemde..Ama hepsi anlıktı..Geleceğe dair hiçbir şey getirmedi ardından bana..Ne verilen sözler tutuldu,ne de hüznüme ortak olundu karşı taraftan. Bıktım bu yalancı duygudan. Artık gerçeğe odaklandım...Her şeyden çabucak kopamayacağımı adım gibi biliyorum. Ama en azından denemek için yola çıktım...Herkesi çabucak silemeyeceğimi , unutamayacağımı biliyorum ama en azından kendime daha çok değer vermeyi öğreneceğim...
Koca iki senede çok şey yaşadım..
Babamı kaybettim
İki kez nişan attım..olmuyordu anlaşamadık..
Hayatım bu atılan nişanlardan sonra altüst oldu...istemediğim evliliklere zorla mecbur tutuldum,isyan edince rezil oldum,asi oldum,utanmaz arsız oldum vs...kısaca 25 yaşında hayattan bıktım desem yeridir..Hiçbir şey istediğim gibi gitmiyor o yüzden...Hayatım kısıtlamalarla doldu taştı...İstediğim hiçbir şeye izin verilmiyor ve verilmeyecek...Kısaca aslında dışarıda ama hapisteyim bir nevi...
Güzel şeyler de oluyor bazen hayatımda elbette...
Murat Boz konserine gittim,Murat Boz ile tanıştım...
Onun sayesinde birkaç arkadaş edindim :)
Ama bir gün Murat Boz ile tanıştığım için televizyona çıkacağımı asla düşünmezdim ki o da oldu..Bizim evde sesler yine yükseldi bu sayede...Galiba farkında olmadan ana yola çıkıp otostop çektim ha???
Her neyse...anlayacağınız hayatım hiç de günlük güneşlik değilken başkalarının mutluluğuyla mutlu olamam...bunu benden bekleyenlere de bir çift lafım var:
Mutluluğunuza ortak olmamı beklerken Benim hüznümle boğulur musunuz?
Şimdi İzmir'de annemin eteklerinde sürünen bir çocuk gibi yaşıyorum...
Bir de ablamın bir kızı oldu...Ela Ilgın...dünya tatlısı...
Belki de en çok onun için katlanıyorum duyduğum her söze...Ablamın :"Bak belki senin de çocuğun olacaktı ama sen şanslarını elinin tersiyle ittin...erkeklerle oynayıp onları kullandın,bir kenara attın..Şimdi benim çocuğumdan uzak dur,asla onun gibi bir çocuğa sahip olamayacaksın" bakışlarına...
Annemin:"beni rezil ettin senden nasıl kurtulacağım lanet olası" diyen gözlerine...
Bir sığıntı olduğumu hissettiren herkese...
Bu satırları yazmak cesaret ister...Ablam yada bir tanıdık görür mü korkusu kaplayabilirdi içimi...
Ama inanın kaybedecek hiçbir şeyim kalmadığını hissettiğimde yazmaya karar verdim...
Bu dünyada sevildiğimi hiç bilmedim..
O yüzden sahte gülücüklerin ne denli ağır olduğunu çok iyi biliyorum...
Sahteliklere izin vermemek için elimden geleni yapıyorum...
Yeni hayatıma ilk adımım belki de bu yazıyla başlayacak,ve zaman gösterecek sonuçlarını...
Korkuyor muyum? İnanın emin değilim...
Ama ipimi salıverdikleri an gideceğim yeri bilmeden öyle hızlı yürüyeceğim ki,hayat,ailem umurumda olmayacak.......








21 Şubat 2013 Perşembe

var mısın???

Savaşçı ruhları olan kadınlar vardır şanslı insanların hayatlarında...
Çok zorlu yollardan geçmişlerdir, yüzlerce sıkıntıyla cebelleşmişlerdir...
Kendi dertlerini bir kenara bırakır onlar her zaman..
Sevdiklerini düşünürler çünkü onlara bir zarar gelmesi fikrine asla tahammülleri yoktur..
Bencil insanlar asla barınamaz onların çevrelerinde..
Anaçtırlar ayrıca..öyle despot,dominant değillerdir..
En lerin kadınlarıdır onlar...
En başarılı,En iyi yürekli, En pozitif ve daha bir sürü en en en......
Kırmızı'yla bütünleşen tutkuları vardır...
Çocukları söz konusu olduğunda yanlış yapanı affetmezler..
Kısaca onlar gerçek savaşçıdır...Gerçeğe en yakın olanlardır..
Kısaca onlardan biriyle yaşıyorsan eğer dikkat edeceksin
Hatayı affederler ama aptalca yapılanları affetmezler
Çünkü onların hayatında aptallara yer yoktur..varsa da tıpış tpış gitmesini bilirler
Ben böyle bir kadın tanıyorum
ismi Deniz Uğur...Gördüğüm en güçlü amazon kadını..
Yaşadığı insanlara bakınca da anlıyorum ki etrafındaki her insan fazlasıyla düzgün
ve bu yüzdendir ki kıskanılmayı en çok hakeden de o...
Dedikodu kazanı onun etrafında kaynıyor..Kazanın suyu da malzemesi de hiç tükenmiyor..
Çünkü bulunduğu her mekana,yaptığı her işe sihriyle ayrı bir hava kattığı apaçık ortada..
Hiç yılmamış,yıkılmamış....
Bir röportajında soruluyor Deniz Uğur'a:

Hayat size en çok neyi öğretti?Cevap:Hiçbir koşulda hayattan vazgeçmemeyi, ümit kesmemeyi…İşte böyle bir kadınla karşı karşıyasın...
O halde var mısın düşünmeden söylemeye,savaçının laflarının altında ezilmeye???...
E o zaman kolay gelsin sana aptalca eyleminde.....

songül eker


19 Aralık 2012 Çarşamba

Başlangıcı Olmayan Sonum...


kalbimde tarif edemediğim duygularla cebelleşiyorum son bir kaç aydır..
sevinçten eser yok..
hep bir korku hep bir hüsran...
ne zaman birine bağlansam yahut bir şeylere
beklenmedik bir sona ulaşıyor hepsi..
hayırlısı deyip geçsem de ağrıma gitmiyor değil..
acı çektiğimi belli edemeyecek kadar güçlü görünmeye çalışan ruhum yeterince yorgun...
neden ben demekten kendimi alamıyorum.
neden benim başıma geliyor bunca şey?
geçmişte yaptığım hatalarım bir bir yüzüme vuruluyor sanki
onların kefaretini ödüyorum...
yarın benim doğum günüm, içimde bir gram sevinç emaresi yok...
her yeni doğum günü Sona yaklaşmak benim gözümde...
ömürden bir yıl daha gidiyor neye sevineyim arkadaş!
yanımda olduğunu hissettiğim kimse yok etrafımda
bu yazıyı yazarken bile ne kadar yalnız olduğumun farkına varıp daha bir kötü oluyorum :(
bana demeyin yalnız değilsin.yalnızım...
yalnız değilsin diyenler bir telefon ucundadır belki..
bir kamera uzaklığında..
arasam ulaşırım ama sarılamam..
görsem görürüm belki ama elektrik kesintisi gibi aniden kararır gözümün önü..
kısaca ben daha doğrusu biz Sona doğru ilerliyoruz..
sanki benim sonum daha yakın gibi..
yarın benim son doğum günüm olabilir..
bunların farkında olmak iyidir bazen..
geçen gece bir sanatçının söylediği söz aklıma geliyor hep
"dünyadan giderken götüremeyeceğimiz şeylere fazla takılmamak gerek"
aynen öyle..
unutmayın bu sözü..
akla geldikçe huzur veriyor
Sevgiler





5 Aralık 2012 Çarşamba

Aslı Enver Sokullu Resmi Blog: ASLI ENVER SOKULLU ALL DERGİSİ RÖPORTAJI

Aslı Enver Sokullu Resmi Blog: ASLI ENVER SOKULLU ALL DERGİSİ RÖPORTAJI: ÇOCUĞUMU İNGİLTERE’DE DOĞURMAK İSTERİM  “Kavak Yelleri”ydi, “Suskunlar”dı bir kenara bırakacak olursak, Aslı Enver kısaca Londra doğuml...

28 Kasım 2012 Çarşamba

15 Kasım 2012 Perşembe

DoSt Eli


şu ana kadar yaptığım herşeyden ben sorumluyum...
hiçbir şeye şu veya bu neden bağlayıp o yüzden oldu diyemeyecek kadar akıllandım..
ben yaptım çünkü...benim kararımdı,uyguladım ve oldu...
ama olurken neler oldu, neler bitti göremedim...
görmeyecek kadar yukarılara çıkmışım,kırmamam gerekecek kadar insan kırmışım..
çok geç bir zamanda farkettim bunu...
geçen günlerde sevdiğim birine karşı yazdıklarımın sonucunda bana verilen cevapla...
onu kırmaktan ziyade sıktığımı gördüm..
onun dışında bir çok kişiyi de sıktığımın farkına vardım..
sözleri dokundu mu bana? evet, belki de...
ama o kadar iyi geldi ki...
keşke herkes o kadar iyi dilekle kalbimi kırsa,
keşke bana değer verenler de onun gibi cesur olsa...
benden büyük, saygı duyduğum en değerli insanlardandı benim aklımı başıma getiren..
bu zamana kadar onunla o kadar çok şey yaşadık ki...
ben onu kırdım, o beni üzdü...
ama aklımda hep bir sözü kaldı onca yaşanandan sonra:
"ben sana kızmam huysuzlanırım"
yaşadığımız her kötü günün ardından bu sözle teselli ettim kendimi...
iyi ki söylemiş...söylediği her söz beynime kazınmış sanki..
her şeyin ardında onu aramak çok güzel..
konudan uzaklaştım sanki biraz ha?
demek istediğim kalp kırdıktan sonra seni silkeleyecek birini bulamazsın her zaman..
illa kalp kırmak da değil aslında bahsettiğim..
senin hissettiklerin her zaman karşı tarafa geçmeyebilir..
ve senin huysuzluğunu bazen kızgınlığını, kırgınlığını anlayacak insanlara söylediğin sözler
onlar tarafından yanlış anlaşılabilir...
sen iyi niyetlisindir..karşı taraf da iyi niyetlidir belki ama bunu bilemezsin
o yüzden kafanda bir kere değil iki kere düşün söyleyeceklerini..
empati kur ki yansımalarını önceden görebilesin...
o zaman yalnızlık nedir bilmezsin :)
"beni yalnız bırakmayanlara teşekkürü bir borç bilirim
sevgiler"

           

16 Ekim 2012 Salı

Mutlu Yıllar Deniz Uğur

uzun zamandır hayatımındasın...
upuzun bir yolculuğa çıktık beraber...
hayatın çirkinlikleri de güzellikleri de bizimleydi...
arada nefes almaya fırsat bulmuşken yollarımız ayrıldı..
yanlış anlaşılmalar,sarfedilen sözler seni beni, bizi kırdı...
kırıldık,sitemkardık..
ama kendi adıma konuşayım sevgimde değişen birşey olmadı hiç,olmayacak..
benimle hiç konuşmasan da ben sana ulaşacak birçok ortak yol buluyorum..
benim sana gönderdiğim herşeyin sana ulaştığını, senden cevap geldiğini bilmek de güzel..
sözü fazla uzatmayacağım..benim hislerim hiç değişmedi değişmeyecek!
Seni Seviyorum Deniz Uğur...abla,kardeş herşey gibi..
İyi Ki Doğmuşsun...Seni sevenler ve sevdiklerinle nice güzel yıllara..
Songül Eker...